Szymon umierał, zanim poznano diagnozę

Pod koniec lipca 2024 roku u Szymona zaczęły występować objawy, które z dnia na dzień nasilały się na tyle, że chłopiec tracił siły, miał trudności z utrzymywaniem równowagi i całkowicie stracił apetyt. W bardzo krótkim czasie doszło również do znacznego spadku masy ciała, a na jego twarzy pojawiły się wyraźne zasinienia pod oczami, czerwone wybroczyny i niepokojąca bladość skóry, której przez wiele dni towarzyszyła wysoka gorączka.

Diagnoza, która potwierdziła najgorsze przypuszczenia

Po wykonaniu morfologii chłopiec został natychmiast przetransportowany na oddział hematologiczny w szpitalu w Szczecinie, gdzie rozpoczęto szczegółową diagnostykę. Badania potwierdziły, że objawy, z którymi Szymon zmagał się od kilku dni, były pierwszymi oznakami ostrej białaczki limfoblastycznej typu B — choroby nowotworowej, która rozwija się dynamicznie i wymaga natychmiastowego leczenia.

Zespół lekarski, niezwłocznie po postawieniu diagnozy, wdrożył leczenie sterydowe, a następnie rozpoczęto chemioterapię, której celem było całkowite wyeliminowanie komórek nowotworowych ze szpiku.

Leczenie przyniosło efekty, ale nie zakończyło walki

W odpowiedzi na zastosowane leczenie udało się uzyskać całkowitą remisję komórek nowotworowych w szpiku, co oznacza, że w obrazie mikroskopowym nie stwierdzono obecności komórek białaczkowych. Mimo pozytywnego wyniku, lekarze zastrzegli, że jest to dopiero początek procesu terapeutycznego, który wymaga dalszej, długoterminowej kontroli i leczenia podtrzymującego.

Plan leczenia został rozpisany na okres dwóch lat, jednak jego przebieg będzie uzależniony od reakcji organizmu Szymona na poszczególne etapy terapii. W trakcie kolejnych miesięcy przewidziane są kolejne cykle chemioterapii, badania kontrolne oraz dostosowywanie schematów leczenia w oparciu o wyniki i stan kliniczny pacjenta.

Zabezpieczenie leczenia i potrzeb okołomedycznych

Zebrane środki zostaną przeznaczone na bieżące potrzeby związane z leczeniem Szymona, w tym dojazdy do szpitala, specjalistyczną dietę wspierającą organizm osłabiony terapią onkologiczną, suplementację, środki higieniczne oraz niezbędne artykuły medyczne. Koszty, które ponosi rodzina, są stałe i rosnące, a proces leczenia rozpisany na dwa lata oznacza konieczność utrzymania ciągłości wsparcia, które umożliwi chłopcu bezpieczne przechodzenie przez kolejne etapy terapii.