Ryszard prosi o wsparcie❗Rak jelita grubego zmienił całe jego życie❗

Geneza choroby

W maju 2024 roku życie Ryszarda zaczęło podążać drogą, której nie sposób było przewidzieć ani zatrzymać. Trafił do szpitala z objawami, które wymagały pilnej diagnostyki, a kolejne badania zaczęły odsłaniać obraz choroby rozwijającej się w obrębie jelita grubego. Kolonoskopia potwierdziła obecność guza, a wynik histopatologiczny jednoznacznie wskazał na gruczolakoraka naciekającego G2. Diagnoza raka jelita grubego stała się początkiem długiego i obciążającego leczenia.

Rozwój choroby

W kolejnych miesiącach wykonano szeroki zakres badań obrazowych. Tomografia klatki piersiowej wykazała zmiany w płucach, w tym guzek w segmencie trzecim oraz obszary o charakterze mlecznej szyby.

Tomografia jamy brzusznej i miednicy ujawniła pogrubienie ściany jelita grubego, naciek nowotworowy oraz powiększone węzły chłonne.

Każdy wynik odsłaniał coraz bardziej zaawansowany charakter choroby, która wymagała leczenia w pełnym reżimie onkologicznym.

Radioterapia i chemioterapia

Jesienią 2024 roku Ryszard przeszedł radykalną radioterapię z zastosowaniem dawki 25 Gy w pięciu frakcjach. Ten etap był zaledwie początkiem leczenia rozpisanego na wiele miesięcy i wymagającego od organizmu ogromnej wytrzymałości.

Następnie wdrożono chemioterapię w schemacie FOLFOX-4, prowadzoną od października do listopada 2024 roku, a po krótkiej przerwie kontynuowaną od lutego do maja 2025 roku. Leczenie komplikowała reakcja alergiczna na oksaliplatynę, która wymuszała modyfikacje terapii.

Równolegle włączono schemat XELOX, zakończony w sierpniu 2025 roku. Organizm Ryszarda musiał zmagać się z wieloma skutkami ubocznymi, wśród których znalazły się niedokrwistość, zaburzenia elektrolitowe, hiperglikemia, bóle brzucha, przewlekłe biegunki oraz uszkodzenia żył spowodowane licznymi wlewami.

Powikłania odbierające siły

Rak jelita grubego nałożył się na istniejące już wcześniej choroby, takie jak cukrzyca typu drugiego, niewydolność serca, rozedma płuc, uszkodzenia nerwów obwodowych oraz zakrzepica żył szyjnych.

W kolejnych miesiącach pojawiały się hospitalizacje, konieczność intensywnego leczenia wspomagającego, wyniszczenie organizmu i znaczna utrata masy mięśniowej. Ciało zmuszone było do nieustannej walki na kilku poziomach jednocześnie.

Codzienność przestała być codzienna

Ryszard żyje samotnie. Z powodu osłabienia i bólu nie jest już w stanie pracować ani kontynuować działalności artystycznej, która przez ponad trzydzieści pięć lat była jego przestrzenią wolności i twórczej energii.

Dziś walczy o siły potrzebne do wykonania podstawowych czynności. Zrobienie zakupów, zorganizowanie transportu na wizytę lekarską, wykupienie leków czy utrzymanie domu stają się wyzwaniami, które wyczerpują go bardziej, niż potrafi to okazać.

Ograniczone środki finansowe nie pozwalają mu zaspokoić nawet najbardziej podstawowych potrzeb, a samotność potęguje ciężar każdego kolejnego dnia.