Choroba objawiła się nagle, gdy po wysiłku na zajęciach wychowania fizycznego powychodziły na jego ciele wybroczyny i siniaki.

Nasz Wojownik trafił do szpitala w swoim rodzinnym mieście i po kilku dniach został skierowany do „Przylądka Nadziei” we Wrocławiu, gdzie wykonano szereg badań. Zdiagnozowano małopłytkowość. Jest to niebezpieczna choroba, ponieważ nie da się przewidzieć, kiedy spadnie poziom płytek we krwi, powodując zagrożenie życia chłopca – a dzieje się to często.

Oliwier był hospitalizowany, otrzymywał dożylnie immunoglobuliny lub sterydy, a także płytki krwi, które były potrzebne do przeprowadzenia biopsji. Został zakwalifikowany do programu lekowego i otrzymywał raz w tygodniu zastrzyki, które niestety pomagały tylko na krótko. Przyjmował także tabletki, niestety również bez skutku.

Choroba powoduje, że nie ma on szans na życie „typowego nastolatka”. Jego stan zdrowia to istny rollercoaster – gdy dostaje lek, to poziom płytek krwi rośnie szybko. Wówczas medykament trzeba odstawić, co powoduje nieprzewidziany spadek. Konieczne staje się podanie sterydów – i tak „w kółko”. Jedynie wtedy, gdy płytki są w normie, może myśleć o pójściu do dentysty czy o tak prozaicznej dla nastolatka aktywności, jak ćwiczenia na lekcjach wychowania fizycznego.

Pomimo konieczności wykonywania badań nawet 2-3 razy w tygodniu, nie przestaje realizować swoich pasji. Największą z nich jest jego pasja do pociągów – uwielbia je oglądać, fotografować i nagrywać, posiada imponującą wiedzę na tych temat! W celu pogłębiania swojej pasji wybierał się na rowerowe wycieczki, podczas których obserwował różne typy lokomotyw. Niedawno odkrył w sobie słabość do wędkarstwa, o którym potrafi opowiadać długimi godzinami! Ponadto uwielbia oglądać mecze piłki nożnej i aktywnie kibicować ulubionym drużynom – o ile pozwala na to zdrowie, co niestety zdarza się rzadko.

Oprócz regularnych badań, Oliwier musi co 6 miesięcy wykonywać badanie wzroku. Gdy poziom płytek krwi w jego organizmie spada, na ciele Oliwiera pojawiają się wybroczyny krwi, siniaki, nagle „dopada go” ogromne zmęczenie. W związku z tym, Mama chłopca musi być bardzo czujna i szybko reagować na każdą, niepokojącą sytuację.

Oliwier jest miły, inteligentny, pomocny – po prostu kochany. Chciałby wrócić do normalności aby cieszyć się dzieciństwem. Każde wsparcie jest dla chłopca i jego rodziny bardzo cenne.