97% blastów w szpiku Zosi❗ Potrzebna pomoc❗

Dzieciństwo pełne wyzwań

Od pierwszych chwil życia Zosia dźwigała ciężar rozległych problemów zdrowotnych. Rozpoznane zaburzenia rozwoju sprawiły, że jej droga zaczęła się od wczesnej rehabilitacji, koniecznej z powodu opóźnienia psychoruchowego. Do tego doszły wrodzone wady serca - zwężona zastawka pnia płucnego i ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej, które na zawsze wpisały się w jej historię. Niedobory odporności przyciągały niekończące się infekcje, odbierając ciszę i wytchnienie w domu Zosi.

Mimo to, pomiędzy badaniami i wizytami lekarskimi, była zwyczajnym dzieckiem. Uwielbiała bawić się lalkami, lepić babki z piasku i uczyć się jazdy na rowerze, stawiając pierwsze, chwiejne próby. Otoczona miłością rodzeństwa, każdego dnia dawała rodzicom nadzieję, że jej życie zaczyna nabierać coraz lepszego rytmu.

Dramat ukryty w wynikach krwi

22 sierpnia 2025 roku, rutynowe badania alergologiczne, ujawniły obniżony poziom hemoglobiny i płytek krwi.

Zosia w trybie pilnym została skierowana do szpitala na oddział hematologii. Początkowo wydawało się, że wystarczy przetoczenie krwi i płytek, aby znów wróciła do domu. Jednak kolejne badania odebrały nadzieję. W krwi pojawiły się blasty.

Początkowa wartość najpierw oznaczona została na poziomie 3%, by zaledwie dwa dni później osiągnąć już poziom 12%. To, co miało być błędem laboratorium, okazało się prawdą, która gasiła nadzieję w sercach najbliższych wypełniając je ciężarem lęku.

Prawda zapisana w szpiku

Natychmiast rozpoczęto szczegółową diagnostykę. Pobrano szpik kostny, płyn mózgowo-rdzeniowy, wykonano kolejne badania obrazowe. Odpowiedź była jednoznaczna i bezwzględna: w szpiku stwierdzono 97% blastów. Te liczby nie pozostawiały miejsca na złudzenia.
Diagnoza brzmiała: ostra białaczka limfoblastyczna typu B.

Początek długiej drogi

Nie było chwili na zwłokę. Zosia otrzymała pierwszą chemię dokanałową, a wraz z nią sterydoterapię. Pod koniec sierpnia włączono pierwszy protokół leczenia, a przed nią stoją kolejne etapy tj. chemioterapia dożylna i wszystko, co niesie ze sobą ten proces. To dopiero początek drogi, długiej i wymagającej, na której każdy dzień stanie się próbą sił, ale i źródłem nadziei, że z tej walki można wyjść zwycięsko.