Rak po raz pierwszy

Wiktor miał zaledwie półtora roku, kiedy lekarze zdiagnozowali u niego guza Wilmsa na prawej nerce. Po operacji usunięcia nerki wraz z guzem, "kamień spadł z serca" jego najbliższych.  Wiktor zakończył leczenie, wrócił do domu, a wraz z nim radość, spokój i nadzieja na dalsze normalne życie.

Każda wpłata to szansa
na dzieciństwo poza kliniką.

Nowotwór wrócił. Tym razem inny – chłoniak

W maju 2023 roku Wiktor ponownie trafił do kliniki onkologicznej  „Przylądka Nadziei” z podejrzeniem chłoniaka. Podejrzenie szybko zmieniło się w diagnozę. Rozpoczęto intensywne leczenie onkologiczne. Wlewy chemii, sterydy, liczne badania we Wrocławiu i w Warszawie. Dla jego mamy czas się zatrzymał. Dzień za dniem – wszystko podporządkowane szpitalnemu rytmowi.

Szpital zamiast urodzin

Wielomiesięczny pobyt w szpitalu jest trudny dla tak małego i aktywnego dziecka. Kiedy czuje się dobrze, chętnie buduje wieże i samochody z klocków Lego, ogląda bajki, uczestniczy w zajęciach organizowanych na terenie „Przylądka Nadziei”. Nawet swoje piąte urodziny spędził w szpitalu, ponieważ wyjście do domu nie było wtedy możliwe.

Jeszcze nie wiadomo, kiedy wróci

Jeśli leczenie przebiegnie bez powikłań, Wiktor i jego mama otrzymają zgodę na powrót do domu. Na jak długo? Nikt nie potrafi odpowiedzieć na to pytanie. Codzienność to nieustanny stan zawieszenia – pomiędzy nadzieją a koniecznością przetrwania kolejnego dnia.