Guz Wilmsa z przerzutami do płuc i przepony. Miłosz nieustannie walczy❗

Tamto lato, które przykrył cień choroby

22 sierpnia 2024 roku — jeszcze lato, a za progiem już szkoła. Ostatnie chwile beztroski, zabaw w ciepłych promieniach słońca, które miały ustąpić miejsca codziennym obowiązkom. Nikt wtedy nie przeczuwał, że ten naturalny cykl przejścia stanie się symbolem głębszej przemiany w życiu rodziny Miłosza. Nie przyszło jednak żadne przesilenie, lecz diagnoza, która spadła nagle, niosąc chłód niepewności, strachu i pytań bez odpowiedzi. Guz Wilmsa, złośliwy nowotwór nerki — w jednej chwili wytyczył nową drogę, zupełnie inną od tej, którą powinien podążać sześciolatek.

Operacja i pierwsze miesiące leczenia

Kilka tygodni później Miłosz wkroczył w świat szpitalnych korytarzy i ostrych świateł sali operacyjnej. Lekarze musieli usunąć guz wraz z całą lewą nerką. Dla rodziny była to chwila nieustannego wstrzymywania oddechu, zaciskania dłoni i myśli, które same układały się w modlitwę. Potem nadszedł kolejny etap – chemioterapia, rozpisana na cztery cykle. Każdy z nich był jak przejście przez ogień: bolesny, wyczerpujący, odbierający energię i beztroskę. Godziny spędzone pod kroplówką, długie noce i uporczywe skutki uboczne stały się codziennością, której ciężar trudno unieść.

Cisza między jednym wynikiem a drugim

22 sierpnia 2024 roku — jeszcze lato, a za progiem już szkoła. Ostatnie chwile beztroski, zabaw w ciepłych promieniach słońca, które miały Dziś rodzina żyje w napięciu, jakie niesie oczekiwanie na wyniki badań histopatologicznych. W tej ciszy, pomiędzy jednym badaniem a drugim, czas płynie wolniej, a każdy dzień zdaje się pytać o jutro. Bliskość staje się jedyną odpowiedzią, a szept wsparcia – największą siłą. Miłosz, zapatrzony w przyszłość, wciąż widzi w niej obraz radosnych dni, które zostały przerwane, lecz nie zostały odebrane na zawsze.