Woła o pomoc❗ Maryna walczy z rakiem piersi – dla córeczki❗

Ciało dało znak

Pierwszym sygnałem, który nakazał rozpocząć diagnostykę, był wyczuwalny guz w piersi oraz bolesność węzłów chłonnych. Stało się to w 2023 roku. Badania obrazowe wykonane po tym zgłoszeniu, a następnie przeprowadzona biopsja, odsłoniły skalę zagrożenia.

Rozpoznano agresywnego raka piersi typu HER2 dodatniego o bardzo wysokim wskaźniku proliferacji Ki-67, który już w chwili diagnozy budził niepokój swoją dynamiką.

W kolejnym roku ciało wysłało następny sygnał. Silne bóle kręgosłupa, które początkowo trudno było powiązać z wcześniejszym rozpoznaniem, okazały się być objawem przerzutów. Badania ujawniły zmiany w obrębie kości, między innymi kości udowej oraz struktur kręgosłupa.

Za leczeniem stoi ogrom cierpienia

Od momentu postawienia diagnozy Maryna przeszła leczenie, które wymaga ogromnej wytrzymałości fizycznej i psychicznej.

Wprowadzono również naświetlania przerzutów w obrębie kręgosłupa w UCK w Gdańsku, jednak terapia ta nie przyniosła oczekiwanego efektu, ponieważ zmiany nie zostały objęte pełnym polem terapeutycznym.

Obecnie Maryna przyjmuje chemioterapię podawaną co trzy tygodnie oraz bisfosfoniany stosowane co cztery tygodnie w leczeniu przerzutów kostnych. Nie może wrócić do radioterapii, ponieważ kości osiągnęły już maksymalnie dopuszczalną dawkę promieniowania. Regularnie odbywa także kontrolne badania TK i USG wykonywane co sześć miesięcy, aby monitorować postęp choroby i reakcję organizmu na terapię.

Choroby współistniejące i powikłania odbierają resztki sił

Wyczerpujące leczenie doprowadziło do licznych powikłań. Maryna zmaga się z osteoporozą oraz martwicą szczęki wywołaną stosowaniem bisfosfonianów.

Każdy dzień zaczyna się i kończy bólem kręgosłupa oraz nudnościami i wymiotami, które towarzyszą jej niemal nieustannie. To choroba, która nie daje chwili wytchnienia.

Codzienność, która wymaga wsparcia drugiego człowieka

Maryna przebywa w domu, lecz nie jest w stanie funkcjonować bez pomocy innych osób. Jej sprawność jest znacząco ograniczona, a każdy ruch wymaga wysiłku. Ciężar choroby jest także głęboko emocjonalny. Obok lęku o własne zdrowie pojawia się strach o przyszłość jej dziesięcioletniej córki, która jest dla Maryny najważniejszą motywacją do walki.

Jej pragnieniem jest przeżyć chorobę i zachować dość sił, by móc przytulać swoje dziecko wtedy, kiedy ból na chwilę odpuszcza i kiedy przychodzi nadzieja, że leczenie może przynieść stabilizację.

Potrzebne jest wsparcie

Pomoc jest dla Maryny realnym oparciem w codziennym zmaganiu się z chorobą, która wymaga stałej opieki, uważności i dostępu do leków oraz terapii przekraczających jej możliwości finansowe. Wsparcie pozwala jej dotrwać do kolejnych etapów leczenia i zachować siły potrzebne do walki, która trwa każdego dnia.