Od początku miesiąca Łukasz czuł się gorzej. Lekarz rodzinny uważał, że to zwykłe przeziębienie, a chłopiec musi poleżeć w domu i pić ciepłą herbatę.

Stan Łukasza pogarszał się, więc na kolejnej wizycie lekarz stwierdził grypę i przepisał leki przeciwbólowe oraz coś na kaszel. Dokładnie 8 marca, w Dzień Kobiet, gdy chłopcu zaczęła często lecieć krew z nosa, rodzice postanowili dłużej nie czekać i udali się na SOR. Tam stwierdzono, że Łukasz nie kwalifikuje się do przyjęcia. Ostatecznie jednak, dzięki naleganiu taty i podwyższonemu ciśnieniu, które stwierdzono u chłopca, przyjęto go i zaczęto kompleksowe badania. Od tego momentu było już tylko gorzej.

Po niespełna 3 godzinach lekarze znaleźli płyn w lewym płucu i zadecydowali o konieczności natychmiastowego odbarczania. Cała rodzina czuwała całą noc przy Łukaszu. Po zabiegu zaczęto badać płyn z płuca. Już kolejnego dnia lekarze poinformowali rodziców o znalezieniu guza w śródpiersiu ich syna. Rodzina przeżyła szok, ale to, co najgorsze było dopiero przed nią.

10 marca Łukasz trafił do kliniki w Wrocławiu, gdzie postawiono dokładną diagnozę – chłoniak limfoblastyczny typu T. Dopiero wtedy nastąpiło załamanie. Każdy w rodzinie był zdruzgotany tą wiadomością i nie rozumiał dlaczego spotyka to właśnie Łukasza – młodego, zdrowego, silnego i kochanego chłopca. Lekarze podjęli decyzję o zastosowaniu chemioterapii.

Łukasz, wspierany przez bliskich, zaczął trudną walkę, która nadal trwa. Są wzloty i upadki, ale rodzina trzyma się mocno i nie zamierza się poddawać do samego końca.

Dziękujemy wszystkim za chęć pomocy.