Niepokój, który urósł do diagnozy

Laura przyszła na świat 22 czerwca 2021 roku, wyczekana, wymarzona. Jej narodziny były spełnieniem marzeń całej rodziny. Każda chwila z nią niosła radość i energię, która natychmiast udzielała się wszystkim wokoło. Tak miało być zawsze. W maju bieżącego roku pojawiła się gorączka. Lekarz zalecił antybiotyk i badanie CRP, ale stan Laury nie ulegał poprawie. W sobotni poranek, 18 maja, dziewczynka z trudem podniosła się z łóżka. Zaniepokojeni stanem córeczki rodzice, postanowili natychmiast wykonać badania krwi, aby sprawdzić poziom CRP. Kilkadziesiąt minut później rozdzwonił się telefon: „Stan zagrażający życiu — proszę niezwłocznie udać się na SOR.”

Przylądek Nadziei zamiast powrotu do domu

Po błyskawicznym przyjęciu do szpitala wykonano kolejne badania, które potwierdziły wcześniejsze wyniki. Lekarze natychmiast rozpoczęli transfuzję krwi i płytek. Zaraz potem zapadła decyzja o pilnym przetransportowaniu Laury do Kliniki „Przylądek Nadziei” we Wrocławiu. Tam, po dalszej diagnostyce, 20 maja 2025 roku, postawiono ostateczną diagnozę: ostra białaczka limfoblastyczna.

Trzy dni później, 22 maja — dokładnie miesiąc przed swoimi czwartymi urodzinami — Laura rozpoczęła leczenie onkologiczne. W jednej chwili dzieciństwo zostało zastąpione cyklami chemioterapii, badaniami, pobytami w izolatkach i rozłąką z najbliższymi.

Rodzina w rozdarciu

Laura i mama mieszkają teraz w szpitalu. Tata i starszy brat pozostali w domu, starając się zachować codzienność w świecie, który przestał być taki sam. Dziadkowie z niecierpliwością czekają na wieści, tęskniąc za dziecięcym śmiechem Laury.

Każdy dzień kosztuje więcej

Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej to proces długi i wyczerpujący. Codzienność w klinice oznacza ogromne koszty: leki, dojazdy, środki higieny, rehabilitację, specjalistyczną dietę i wyposażenie szpitalnej „codzienności”. Rodzina potrzebuje pomocy, by móc skupić się na tym, co najważniejsze — zdrowiu ich małej księżniczki.

Razem możemy więcej

Czteroletnia Laura codziennie udowadnia, że potrafi być silna ponad miarę. Jej siła jednak to nie wszystko. Potrzebne są także konkretne środki, by przejść przez leczenie i wrócić do świata, który zatrzymał się w maju.
Pomóżmy jej tam wrócić. Do brata, do mamy i taty. Do babci i dziadka. Do normalności.