Jeszcze kilka tygodni temu Ines spędzała dni na rowerze, pływała i malowała swoje kolorowe światy.

Uwielbiała wszelkie prace manualne, wycinała, kleiła, tworzyła… Dziś wszystko to musiała odłożyć na bok, bo jej codzienność zmieniła się w szpitalną salę i długie badania.

Wszystko zaczęło się od opuchniętej nogi. Mama, zaniepokojona jej stanem, zabrała ją do lekarza rodzinnego. Po wstępnych badaniach skierowano je do szpitala w Opolu, gdzie wykonano USG. Słowa lekarzy były jak cios — „podejrzenie chłoniaka”. Z Opola trafiły prosto do „Przylądka Nadziei” we Wrocławiu. Od 7 kwietnia Ines jest tam razem z mamą, z dala od domu, od swojej młodszej siostry, od wszystkiego, co znajome i bezpieczne.

Ines przeszła już tomograf, rezonans, biopsję, kolejne USG… Lekarze podejrzewają nowotwór złośliwy. Teraz czekają. Czekają na wyniki, które być może przyniosą odpowiedzi, ale też nowe lęki i decyzje o leczeniu. Chemia jeszcze nie została wdrożona – wszyscy trzymają oddech w oczekiwaniu na diagnozę.

To czas ogromnego napięcia i niepewności. Czas, który dla Ines i jej mamy jest jak zawieszenie między strachem a nadzieją. Dla mamy to też walka o każdy dzień – o siłę, by wspierać córkę, o środki na codzienne wydatki, dojazdy, życie w oderwaniu od reszty rodziny.

Dlatego prosimy o Twoją pomoc.

Pomóż Ines i jej rodzinie przetrwać ten trudny etap – by mogli skupić się na tym, co najważniejsze: zdrowiu i powrocie do domu, do siostry, do życia pełnego kolorów, uśmiechów i dziecięcej beztroski.