To nie było ugryzienie, to był rak!

W styczniu 2023 roku Emilka zgłosiła rodzicom, że "ma coś w buzi". Niewielkie zaczerwienienie po wewnętrznej stronie lewego policzka wyglądało jak ugryzienie. Jednak czas mijał, a obrzęk nie znikał. Dopiero gdy tata poczuł pod palcami twardy guz, zaniepokojenie zamieniło się w działanie. Lekarz pierwszego kontaktu nie zwlekał. Skierowanie na chirurgię szczękową wystawiono natychmiast. Tam zapadła pierwsza decyzja: trzeba usuwać. Trzeba zbadać.

Diagnoza

23 lutego guz został usunięty. Pobrany fragment przekazano do analizy. Kilka dni później padła diagnoza: nowotwór złośliwy tkanek miękkich. W marcu Emilka po raz pierwszy usiadła w fotelu zabiegowym. Dłoń mamy zaciskała kurczowo, jakby tylko ten uścisk mógł ją uchronić przed tym, co miało nadejść. Od tamtej chwili życie zamieniło się w serię kalendarzowych bloków: chemia, radioterapia, badania. I żadnej daty końcowej.

Port, którego boi się bardziej niż choroby

Emilka to dziecko o oczach szeroko otwartych na świat. Jest bardzo dzielna. Boi się tylko jednej rzeczy: zakładania igły do portu.