Pierwsze starcie z chorobą

Pod koniec 2012 roku Dominikę zaniepokoił ból w nodze. Wkrótce pod palcami wyczuła twarde zgrubienie. Kilka miesięcy później, po biopsji, usłyszała diagnozę: złośliwy nowotwór tkanek miękkich kończyny dolnej. Od tamtej chwili jej życie zmieniło się w ciąg operacji, nawrotów i trudnych decyzji.

W 2013 roku usunięto pierwszy guz, ale wznowa pojawiła się błyskawicznie. Kolejne zabiegi w 2014 i 2015 roku wiązały się z usunięciem znacznej części mięśni podudzia.

Potem była radioterapia. Po kilku latach względnego spokoju – pod koniec 2024 roku – nowotwór zaatakował ponownie.

Lata leczenia i kolejne wznowy

Od stycznia 2025 Dominika jest w trakcie intensywnej chemioterapii doxorubicyną. Za nią już 20 cykli, przed nią kolejne osiem i kontrolny rezonans. Terapia mocno nadwyrężyła jej organizm – pojawiły się nudności, zapalenie jelit, utrata włosów. W czerwcu konieczne było wszczepienie portu naczyniowego.

Każda operacja i naświetlania pogłębiały problemy z nogą. Dominika urodziła się ze stopą końsko-szpotawą i przykurczem ścięgna Achillesa. Choroba nowotworowa, usunięcie mięśni oraz przykurcze w stawie skokowym i kolanowym sprawiły, że każdy krok staje się coraz trudniejszy i bardziej bolesny.

Codzienność na granicy sił

Dominika utrzymuje się z renty w wysokości 1400 zł. Wcześniej pracowała jako masażystka w domu pomocy społecznej, ale choroba pozbawiła ją możliwości wykonywania zawodu. Teraz mieszka z siostrą w mieszkaniu użyczonym przez znajomą.

Na chemioterapię dojeżdża z rodzinnej Legnicy do Wrocławia – każdy wyjazd to ogromny wysiłek i kolejne koszty. Osłabiony organizm łatwo łapie infekcje i stany zapalne, a ich leczenie często wymaga prywatnych zabiegów.