Sygnały, których nie dało się zignorować

Pewnego dnia na nogach Oli pojawiła się drobna i niepozorna wysypka. Pierwsza myśl - infekcja. Kiedy jednak pojawiły się krwawienia z dziąseł bez wyraźnej przyczyny, a na twarzy pojawiły się strupy, których nie dało się wytłumaczyć czymś codziennym, stało się jasne, że coś w ciele dziewczynki zaczęło wymykać się spod kontroli. Rodzice nie czekali. Lekarz rodzinny, poruszony obrazem dziecka, nie wahał się ani chwili i wystawił natychmiastowe skierowanie do szpitala.

Przerażająca diagnoza

Ola, w szpitalnym łóżku, pod czujnym okiem lekarzy spędziła tydzień. Niestety, każdy promyk nadziei, gasł szybciej, niż zdążył się rozpalić.

Kiedy wydawało się, że sytuacja się stabilizuje, sprawy przybierały dramatyczny obrót. Rosnące poziomy krwinek, w kolejnym badaniu znów drastycznie spadały. Diagnoza była jednoznaczna: małopłytkowość. Jeszcze tego samego dnia Ola została skierowana do Kliniki „Przylądek Nadziei” we Wrocławiu.

Rozpoczęła się walka

Po tygodniach niepewności i bezsilnych prób opanowania stanu Oli, rozpoczęło się właściwe leczenie. Każdy dzień to teraz wysiłek lekarzy, rodziców i samej dziewczynki – by przywrócić organizm do równowagi. Walka z małopłytkowością to nie tylko cyferki na wynikach krwi – to codzienne czuwanie, ostrożność przy każdym siniaku i troska o każdy szczegół. W tej nowej rzeczywistości Ola i jej bliscy uczą się żyć na nowo – z nadzieją i ostrożnością, ale też z coraz większą siłą.