Wiktoria znaczy zwycięstwo❗ Wesprzyj walkę z białaczką❗

Białaczka atakuje po raz pierwszy

Życie Wiktorii, aż do marca 2022 roku, wypełniała zwyczajna, a przez to najpiękniejsza codzienność - pełna radości, beztroski, śmiechu i spotkań z przyjaciółmi. Wszystko przerwała diagnoza, która w trzech słowach potrafi zmieścić ból, strach i bezradność: ostra białaczka limfoblastyczna.

Moment diagnozy rozpoczął długi maraton leczenia, wyczerpujący fizycznie i psychicznie, pełen chwil załamania i zwątpienia, ale też przebłysków nadziei. Dni zaczęły upływać na transfuzjach, cyklach chemioterapii, punkcjach, sterydoterapii i żmudnej rehabilitacji. Szpitalny rytm stał się jedynym, jakby świat skurczył się do granic sali chorych.

Wiktoria walczyła dzielnie. Z czasem wyniki zaczęły się poprawiać, a jej ciało, choć zmęczone, zaczynało odzyskiwać siły. Po raz pierwszy od wielu miesięcy tata dziewczynki, mógł odetchnąć z ulgą, choć w głębi serca wciąż towarzyszył mu lęk, że radość może być zbyt wczesna.

Białaczka atakuje po raz drugi - mocniej

Pod koniec listopada 2024 roku Wiktoria zaczęła mieć trudności z poruszaniem się. Z dnia na dzień jej stan się pogarszał, aż w styczniu 2025 roku całkowicie przestała chodzić.
Seria badań, rezonanse, biopsje i w końcu wiadomość, która zmroziła całą rodzinę: wznowa białaczki z naciekami na kręgosłupie.

Ciężar tej informacji był niewyobrażalny. Wiedza o tym, co niesie leczenie, jak trudne będą kolejne miesiące sprawiła, że powrót do szpitalnej rzeczywistości był jeszcze bardziej bolesny. Załamanie mogło trwać tylko chwilę, bo walka zaczęła się natychmiast.
Przeciwnik był silniejszy i bardziej wymagający niż wcześniej. Agresywne cykle chemioterapii nie przyniosły oczekiwanego efektu. Jedyną szansą na uratowanie życia stał się przeszczep szpiku.

Po miesiącach badań i oczekiwań udało się znaleźć dawcę. Wiktoria przeszła przeszczep, który stał się symbolem nadziei i drugiej szansy.
Dziś, pod stałą opieką lekarzy, chroniona przed infekcjami, wciąż bardzo osłabiona, Wiktoria jest w trakcie rekonwalescencji. To długa i trudna droga, ale wreszcie prowadzi ku lepszemu.

Czułe ojcostwo

Tata jest przy córce każdego dnia. Czuwa przy jej łóżku, organizuje leki, rehabilitację, konsultacje i wszystko, co potrzebne, aby Wiktoria mogła stanąć na nogi - dosłownie i w przenośni.
Samotna walka o dziecko, codzienne wydatki i ogromne koszty leczenia to ciężar, którego nie sposób udźwignąć w pojedynkę.

Wiktoria wciąż wymaga intensywnej rehabilitacji, wsparcia psychologicznego i regularnych kontroli medycznych. Każdy dzień to wydatek, a każda poprawa to efekt wielu wyrzeczeń.

Codzienna walka wymaga wsparcia

Ta rodzina przeszła już zbyt wiele, by teraz mogło zabraknąć im sił. Każda forma pomocy stanie się oddechem, który przynosi ulgę.
W walce o życie dziecka rodzic jest w stanie poświęcić wszystko, dlatego wsparcie tej miłości przez wrażliwe, empatyczne serca innych ma ogromną moc.

Każda złotówka, każde udostępnienie i każde dobre słowo mają tu znaczenie. Z takich małych gestów rodzi się wielka siła, która pozwala trwać z nadzieją na ostateczne zwycięstwo.