Organizm nie wracał do sił, ponieważ walczył nie tylko z wirusem

Sandra przeszła ciężką grypę typu A, która mocno osłabiła jej organizm. Po zakończeniu leczenia ból jednak nie ustępował. Nie było ani gorączki, ani kaszlu, tylko uporczywy ból ręki, który z dnia na dzień stawał się coraz mocniejszy.
Lekarz rodzinny nie zbagatelizował objawu. Skierował Sandrę do szpitala, gdzie wykonano badania krwi i prześwietlenie.
Wynik był zaskakujący. Stwierdzono złamanie kości, mimo że nie doszło do żadnego urazu. To był pierwszy sygnał, że w ciele dziecka dzieje się coś bardzo poważnego.

Złamanie było tylko początkiem. Prawda okazała się znacznie gorsza

Sandra trafiła na oddział chirurgii dziecięcej we Wrocławiu, gdzie rozpoczęto dalszą diagnostykę.
Lekarze chcieli zrozumieć, dlaczego doszło do złamania bez urazu. Wyniki przyniosły najgorszy możliwy scenariusz. Złamana kość była efektem przerzutów nowotworowych.
W ciele Sandry rozwijał się złośliwy nowotwór wieku dziecięcego - neuroblastoma.  Rodzice nie byli w stanie przyjąć tej informacji. Przez długi czas liczyli na pomyłkę, błąd w wynikach, każde inne wytłumaczenie - byle to nie był rak!
Rzeczywistość nie dała im jednak złudzeń.  Diagnoza była jednoznaczna i nie zostawiała żadnego marginesu na nadzieję, że to coś mniej groźnego.

Chemioterapia

Słowo, które paraliżuje wszystkich. Sandra nie rozumiała jego znaczenia. Wiedziała jedynie, że zmieniło jej codzienność.

Dziecięca radość, którą musimy pomóc zachować

Sandra wciąż się uśmiecha, choć nikt by się nie zdziwił, gdyby nagle przestała. Rodzice robią wszystko, by podtrzymać ten uśmiech, ale wiedzą, że nie zrobią tego sami. Potrzebne jest wsparcie! Na leczenie, dojazdy, opiekę i środki medyczne, które nie są refundowane.