Zamknięty w izolatce po przeszczepie szpiku – Jacek walczy o życie❗

Zbyt niska hemoglobina. Zbyt wysoka stawka

Jeszcze niedawno Jacek regularnie oddawał krew jako honorowy dawca. To właśnie jedna z rutynowych kontroli laboratoryjnych po raz pierwszy wzbudziła niepokój — poziom hemoglobiny spadł znacząco poniżej normy. Zalecono suplementację witaminą B12 i żelazem, a pierwsze działania miały jedynie charakter objawowy. Mimo upływu tygodni stan zdrowia nie ulegał poprawie. Kiedy wątpliwości zaczęły przybierać na sile, zapadła decyzja o wykonaniu biopsji szpiku. Badanie przeprowadzono w Szpitalu Uniwersyteckim w Bydgoszczy. To ono rozwiało wszelkie złudzenia — potwierdzono ostrą białaczkę szpikową.

Seria ciosów - jeden po drugim

Wkrótce po diagnozie rozpoczęto leczenie. Zaplanowano dwa cykle chemioterapii, jednak choroba nie zamierzała oszczędzać organizmu. Już pierwszy cykl okazał się niezwykle wyniszczający. Jacek bardzo źle go zniósł.

Pojawiły się powikłania, gwałtowny spadek masy ciała (aż o 34 kg) i kompletne wycieńczenie. Lekarze nie kryli powagi sytuacji. Diagnozowano sepsę, zapalenie płuc, a także różę, która doprowadziła niemal do amputacji kończyny. Były chwile, w których sam pacjent tracił kontakt z rzeczywistością. Cewnikowany, nieświadomy, przechodził najcięższy moment w swoim życiu.

Strach przed kolejną chemią

Po miesiącu rekonwalescencji w domu i odzyskaniu części sił, Jacek podjął się drugiego cyklu chemioterapii. Ten etap, choć równie poważny, był nieco łagodniejszy w skutkach.

Po przeszczepie — walka o przetrwanie

3 lipca 2025 roku w Katowicach, Jacek przeszedł przeszczep szpiku kostnego. Choć zabieg stanowił nadzieję na zahamowanie choroby, jego organizm nie rozpoczął jeszcze własnej produkcji krwinek. Pojawiły się objawy powikłań, w tym ten najgroźniejszy - ryzyko odrzutu, co zrodziło konieczność przetoczeń preparatów krwiopochodnych. Przetaczano płytki krwi i krwinki białe, aby zredukować ryzyko infekcji i krwotoków. Hemoglobina spadała dramatycznie — poniżej poziomu 7,8 g/dl — co wymagało natychmiastowych transfuzji. To typowy, ale bardzo trudny okres po przeszczepie, kiedy układ odpornościowy pacjenta jest niemal całkowicie wyłączony, a każdy dzień staje się próbą przetrwania.

W izolacji, z dala od bliskich

Po przeszczepie Jacek pozostaje w całkowitej izolacji. Z uwagi na ryzyko infekcji nikt z rodziny nie może go odwiedzać. Kontakt z najbliższymi został brutalnie przerwany. Jackowi towarzyszą jedynie personel medyczny i cisza szpitalnej sali. Ta choroba dotyka nie tylko ciała, ale i relacji. Dwaj nastoletni synowie oraz żona Jacka bardzo przeżywają rozłąkę i niepewność. Wszyscy są objęci opieką psychologiczną.