Z dna po życie – 360 kilometrów nadziei

Cześć, nazywam się Mariusz Makowczenko

Jeszcze 10 lat temu moje życie było w totalnej rozsypce. Odwyki, padaczka poalkoholowa (ponad 40 ataków), szpitale psychiatryczne, konflikty z prawem, próba samobójcza. Nie miałem nadziei, nie miałem fachu, wykształcenia i żadnych perspektyw. Przyjechałem do Torunia z jedną torbą. Kompletnie rozbity. Ale to tutaj, w ośrodku terapii, zacząłem układać swoje życie od nowa.

I udało się. Dziś jestem mężem, ojcem małego synka. Prowadzę własną firmę stolarską w Toruniu, specjalizuję się w renowacji zabytkowej stolarki. Biegam ultramaratony, jestem instruktorem lekkiej atletyki PZLA oraz Trenerem Biegania UESCA. I przede wszystkim – od 10 lat jestem trzeźwy!

Z tej okazji organizuję wyjątkowy bieg – 360 kilometrów Szlakiem Kopernikowskim. Startujemy 25 września 2025 r. z Olsztyna. Przebiegniemy trasę przez Dobre Miasto, Lidzbark, Górowo Iławeckie, Pieniężno, Braniewo, Frombork, Elbląg, Malbork i Kwidzyn. To nie są przypadkowe miejsca. To moja droga. W Górowie przeżywałem piekło uzależnienia – i właśnie tam uzależnienie zabrało mi również tatę. We Fromborku byłem na odwykach. Z Fromborka pojechałem do Torunia – gdzie zacząłem nowe życie. Ten bieg to moja modlitwa, moja rocznica, moje "dziękuję"

Dziękuję Bogu. Mojej mamie – która wróciła do mojego życia i dała mi siłę. Mojej rodzinie. Przyjaciołom. Terapeutom. Ludziom, którzy byli wtedy, gdy jeszcze wielu nie wierzyło. Właśnie dlatego biegnę z nimi – razem tworzymy ekipę złożoną z ludzi, którzy przeszli piekło uzależnienia, ale nie zostali w nim. Chcemy pokazać, że można się podnieść. Można wystartować od zera. Można zacząć żyć od nowa – niezależnie od punktu wyjścia.

Ale ten bieg ma jeszcze jeden wymiar

Chciałbym, żeby to wydarzenie – ta moja osobista droga – niosło coś dobrego dalej. Dlatego zbieram 36 000 złotych – po 100 zł za każdy przebiegnięty kilometr – dla dzieci chorych na nowotwory.

To nie jest przypadkowy wybór. Dostałem od życia bardzo dużo – i jeśli mam okazję się odwdzięczyć, to chcę to zrobić najlepiej, jak potrafię. Zasoby, zasięgi, które dziś mam, chcę wykorzystać do czegoś większego niż ja sam.

Bo nie chodzi tylko o bieganie. Chodzi o wdzięczność, o nadzieję i o świadectwo, że wszystko jest możliwe.

Trasa biegu przebiega symboliczną częścią Szlaku Kopernikowskiego – przez Olsztyn, Dobre Miasto, Lidzbark Warmiński, Górowo Iławeckie, Pieniężno, Braniewo, Frombork, Elbląg, Malbork i Kwidzyn.

To nie są przypadkowe miejsca – to moje miejsca. W tych miastach rozgrywała się moja osobista historia: upadek i droga do nowego życia. To bieg przez moją przeszłość. Bieg, który ma znaczenie – nie tylko sportowe, ale duchowe. Choć trasa jest lokalna, przekaz i sens biegu są dla całej Polski – dla każdego, kto walczy z czymkolwiek.